De hele nacht niet geslapen, want Aislynn deed anders niet dan heen en weer lopen en was de hele nacht onrustig. Ze bleef haar dolfijntje overal mee naar toe nemen. Ze pendelde tussen het bed en de werpkist. Als ze in de werpkist ging gooide ze alles (kranten, lakens en vetbed) overhoop. Ook vond ze het versnipperen van de kranten geweldig. Kortom ze maakte haar holletje in orde voor het nestje. Maar het liefste lag ze dicht tegen me aan of bovenop me, of helemaal met haar lijf om mijn hoofd heen gekruld en zocht duidelijk bescherming en verlichting bij me. Als ik haar over haar buikje aaide, dan werd ze even rustiger, maar dit duurde niet zo lang. Nadat ik haar om half 8 ’s morgens had uitgelaten en we weer binnen waren, wilde ze gaan zitten, maar ze schoot meteen weer overeind en ging in een soort van pershouding staan, want ze voelde druk. Ik breng haar naar de werpkist, waar ze in korte tijd 5 keer gaat overgeven. Heel veel wit en gelig slijm. Dus maar gauw weer schoon spul in de werpkist doen. Ze heeft nu ook duidelijk helder slijmverlies en haar vulva is erg groot geworden. Even later om een uur of 9, begint ze te rillen en te trillen, de eerste spiercontracties gecombineerd met een beetje angst van wat er met haar aan het gebeuren was. Als ik haar rustig toespreek en aai, dan ebt haar angstgevoel weg en wordt ze rustiger. Ook zien we dan al gauw haar eerste perswee. Aislynn is nu rustig. Het zal tot 11 uur duren, voordat Blauwtje (blauw koordje om) wordt geboren in een stuitligging. Ik help haar hierbij, want de vulva werkt als een elastiekje op een gegeven moment en bij een perswee, trek ik de pup (onder luid geschreeuw van Aislynn) door haar benen richting haar neus naar buiten.Deze pup van 420 gram zal als White Smiling Beauty Aislynn’s Call (Aislynn haar roep / kreet) voortaan officieel te boek komen te staan als het aan mij ligt. Ik help ook, om meteen het vlies kapot te maken bij haar keel. Aislynn bijt de navelstreng door, eet de placenta op en gaat Blauwtje schoon en droog likken. Om 11.38 uur komt nummer twee, wederom een reu, ter wereld in een hoofdligging. Deze weegt zelfs ietsje zwaarder, namelijk 430 gram. Hierbij bijt Aislynn de navelstreng door, maar schiet de placenta terug de vulva in. Gelukkig kan ik hem nog aan een vlies en/of stukje navelstreng vasthouden en kan ik hem even later in samenwerking met Aislynn eruit trekken. Dit reutje krijgt een groen koordje om en er zal hopelijk op zijn stamboom White Smiling Beauty Aislynn’s Chap (Aislynn haar knul / ventje) staan. Geheel “onverwacht” wordt nr. 3 om 12.19 uur in stuitligging geboren in slechts 1 perswee. Ook dit reutje is 430 gram. Ook hier glijdt de placenta terug in de baarmoeder en krijgen Aislynn en ik hem er samen weer uit. Deze reu krijgt een paars koordje om en krijgt als stamboomnaam in de toekomst White Smiling Beauty Aislynn’s Chum (Aislynn haar maatje, makker). Vervolgens is het volgens Aislynn even welletjes, want ze neemt een rustpauze. Maar op een gegeven moment duurt me dit toch te lang, want er gebeurt verder niet zoveel. En aangezien er 6 puppies te zien waren op de echoscopie, bel ik de dierenarts en die adviseert me om dan toch maar even langs te komen. Op de echoscopie blijkt, dat er nog een pup inzit, maar dat die helemaal achterin de baarmoeder zit. We zien het hartje heftig kloppen. Hier is dus duidelijk het bewijs weer geleverd, dat een echoscopie wel aangeeft of een teefje drachtig is of niet, maar dat het absoluut niet betrouwbaar is om het precieze aantal pups te voorspellen. We krijgen een spuitje met oxitocine mee en als Aislynn de pup er na anderhalf uur niet zelf uit heeft gekregen, mogen we het spuitje geven. Dit gebeurt, maar de pup komt er niet uit. Wel hijgt Aislynn, maar echt persen doet ze niet. Dus verdwijnt Bauke weer richting dierenkliniek om opnieuw een spuitje oxitocine te halen. Hier komt hij mee terug, maar hij heeft de dierenarts ook meegenomen. Die constateert, dat de pup al eigenlijk voor de ingang zit en dus al een heel eind naar voren is gekomen inmiddels. Toch geven we voor de zekerheid de oxitocine (want de pup is al een tijdje onderweg) en nadat de dierenarts is vertrokken, wordt om 17.53 uur (5 ½ uur na de 3e pup) Oranje geboren. Deze zal met recht White Smiling Beauty Aislynn’s Coda (Aislynn haar slotscène, slotfrase) op de stamboom aan heten, tenminste als de Raad van Beheer met de namen akkoord gaat (precies telt elke stamboomnaam dan 30 letters allemaal). Gelukkig dit hebben we gehad. Maar het laatste reutje heeft wel samen met Aislynn een krachtsinspanning geleverd en is wel lang onderweg geweest en ook nog in stuitligging geboren, wat een extra handicap is. Ik blijf vanzelfsprekend de hele nacht naast het nestje slapen. Nou ja……….slapen………dat heb ik natuurlijk niet, want het is eerst weer even wennen aan die puppygeluidjes en ik ben overal gespitst op. Dus valt me op, dat het met Oranje niet goed gaat en ik besluit hem Nutridrops te geven, om hem wat bij te helpen en melk voor hem te bereiden, die ik er met een spuitje in wil proberen te krijgen.
Nu zijn er al twee puppies...
1 comment:
GEFELICITEERD!!!!!!! En wat een schitterend verhaal waar ik toch wel van vol schiet. En oh zo blij dat Oranje het geredt heeft. Een echte vechter dus. Jullie kunnen trots zijn en niet in de laatste plaats Aislynn. Een dikke knuffel
Post a Comment