De nieuwe bazen van Mika, Nomad, Cai en Igor...

Vandaag was het een drukte van belang op de Aldlansdyk nr. 9. De grote en kleine bazen van de puppies kwamen vandaag allemaal tegelijk, om met het hondje te knuffelen, te spelen en te wandelen, die volgende week mee gaat. Bauke en ik hebben echt genoten en gezien, hoe blij iedereen met zijn toekomstige hondenvriendje nu al is (en dat gevoel zal alleen maar sterker worden...). Omdat de pups net een tijdje op het veldje hadden gespeeld, lagen ze eerst nog wat te suffen, maar zodra ze wakker werden, zijn we met zijn allen een stukje wezen wandelen. Gelukkig kwamen er wat fietsers voorbij. De pups hadden nergens erg in, die huppelden met elkaar vooruit. Dat moeder Aislynn mee was, dat interesseerde hen geen biet. Ze vonden het prachtig. Maar even naar de geitjes. De meeste pupjes wilden dwars door het hek naar de geitjes toe, maar ze waren even vergeten, dat ze aan een riempje zaten. Op de terugweg stond buurvrouw Titia met een teiltje water klaar, zodat de pups hun dorst konden lessen. Voor hun gevoel hadden ze natuurlijk een wereldreis gemaakt, maar dit was natuurlijk niet zo. Ook had buurvrouw Titia de trimtafel op de oprit gezet en alle pupjes moesten eraan geloven. Op de tafel (want dat moeten ze later ook bij de dierenarts), om door "keurmeester" Titia helemaal gekeurd en bevoeld te worden van top tot teen. Natuurlijk werden de gebitjes ook niet overgeslagen. Bovendien probeerde ze de pups in een mooie pose voor fotograaf Bauke en fotograaf Peteer te zetten. Ondertussen kwam buurman Theo nog even op de motor voorbij, zodat ze ook hier mee kennis konden maken. Met de belofte, dat de pups deze week met buurvrouw Titia haar Bobtails kennis mochten maken, gingen we terug naar de boerderij. Hier vielen de pups meteen in slaap. Hierna was het nog even kort spelen en op het veldje en daarna werd er voor de laatste keer afscheid genomen......

Vier Samojeden op bezoek...

Vandaag zijn er naast de vier grote bazen, ook vier Samojeden op bezoek geweest bij de pups. En niet zomaar een paar Samojeden, nee.........het was opa Nicolai in hoogsteigen persoon, met zijn hondenfamilie, bestaande uit drie blote samojedendames (ook zij waren helemaal uit vacht). Nick (voor intimi) heeft eens zo hier en daar aan zijn kleinpuppies geroken en was het er samen met zijn grote bazen over eens, dat zijn nageslacht er toch wel heel erg mooi uit ziet en zeer zeker mag wezen. En op de avond kregen we ook nog bezoek van een Eurasier met zijn drie bazen. Op dit moment liggen de heren alle vier in de bench, die in de puppykennel ligt, te spelen. Het zal niet lang meer duren of hun amandelvormige oogjes zullen dichtvallen, moe van alle spelletjes die ze hebben gespeeld vandaag. En dat geeft mij de gelegenheid om alle toekomstige baasjes nog een E-mailtje te sturen........Want.......

Blauwtje, alias Mika, alias White Smiling Beauty Aislynn's Call gaat naar Amsterdam

Groentje, alias Nomad, alias White Smiling Beauty Aislynn's Chap gaat naar Vriezenveen

Paarsje, alias Cai, alias White Smiling Beauty Aislynn's Chum gaat naar Leeuwarden

Oranjetje, alias Igor, alias White Smiling Beauty Aislynn's Coda gaat naar Voorburg

Iedereen heeft het reutje gekregen, waar hij zijn zinnen op had gezet.

Morgen kan iedereen zijn nieuwe Samojedenvriendje in de armen sluiten en knuffelen. Een wandelingetje aan de riem maken, een kam- of borstelbeurt geven, een lekker stokje aanbieden, enz. enz.

Tot morgen!!!

Naar school, de chip en de geitjes...

Omdat het volgende week vakantie is, was vandaag nog de laatste mogelijkheid om de pups mee te nemen naar mijn school. Dus om een uur of 9 vertrok ik met vier pupjes achterin naar Stiens. Daar aangekomen eerst even in het grasveld een plas doen en dan op naar het schoolplein, waar de kinderen al stonden te popelen om de pups te gaan aaien en te gaan knuffelen. Het was overweldigend, maar de pups hadden er geen last van. Toen ben ik naar binnen gegaan naar een andere klas, waar de pups ook de boel op stelten zetten. Lekker de klas verkennen en ondertussen duizenden aaitjes krijgen.........ze waren er niet van onder de indruk in die zin dat ze weg wilden, of bang waren (ze hebben tenslotte al -tig keer de geluidenCD gehoord met kinderstemmen erop), maar door de vele indrukken die ze opdeden, werden ze op een gegeven moment moe en zijn we terug gereden naar Jelsum. Daar vielen ze al gauw in slaap. Om half 12 stond de mevrouw van de Raad van Beheer voor de deur. Eerst mama Aislynn bekijken en checken met het afleesapparaat voor de chip en vervolgens kreeg elke pup de chip in de nek ingebracht. Ben benieuwd of hij daar blijft zitten. Bij Indy en Aislynn zit de chip ondertussen onderaan de borst. Soms gaat hij namelijk aan de wandel. Blauw heet vanaf vandaag officieel: White Smiling Beauty Aislynn's Call. Groen is vanaf vandaag officieel bekend als White Smiling Beauty Aislynn's Chap. Paars gaat officieel door het leven als White Smiling Beauty Aislynn's Chum en Oranje wordt op de stamboom genoemd als White Smiling Beauty Aislynn's Coda. Vanmiddag vond ik het weer tijd worden voor een wandelen-aan-de-riemtraining. Oranje en Paars mochten eerst mee. Het gaat al veel beter met lopen. Vooral toen de buurjongetjes ervoor gingen lopen. Oranje en Paars huppelden en liepen geweldig mee. Een paar keer een rijdende auto gezien, een paar F 16's die overvlogen hebben ze gehoord en fietsers gezien (en alle fietsers bleven staan om te knuffelen, zodat ze zeker op dit moment positieve herinneringen aan fietsers hebben). We hebben even stil gestaan bij een weiland vol koeien, waar Oranje en Blauw aandachtig naar hebben gekeken. Zo nu en dan droeg ik ze weer een stukje, totdat we bij de geitjes kwamen. Pieter en Jelle, de buurjongens zochten gras en lokten zo de geiten naar het hek. Dit was een moedergeit met ook jonkies. Ik baalde als een stekker dat ik mijn fototoestel niet bij me had, want Blauw en Oranje snuffelden met alle jonge geitjes. Prachtig om te zien!!! Ze waren helemaal niet bang. En ook de geiten waren niet bang voor de pups. Daarna was het de beurt van Groen en Blauw en we doorliepen alle vorige stappen opnieuw. Ook Paars en Groen waren niet bang. Groen wilde eigenlijk maar 1 ding en dat was door dat hek klimmen en met de geitjes gaan spelen en/of stoeien. Nu had ik mijn fototoestel wel bij me en heb ik Toch wat fotootjes kunnen maken:

Op visite bij Bauke's moeder...

Vanavond zijn de pups in koppeltjes van twee opbezoek geweest bij Bauke's moeder. Eerst waren Groen en Paars aan de beurt. De halsbandjes om en de riempjes om en dan door de deel heen stappen naar buiten. Ik vond dat het lopen aan de riem al veel beter ging. Ze haalden geen gekke capriolen meer uit. Wel wilden ze nog wel eens de andere kant op natuurlijk en gingen ze, zittend op hun gatje, uit alle macht aan de riem trekken omdat ze de andere kant uit wilden. Maar dit was goed te handlen. Opnieuw in de auto en aangekomen bij Bauke zijn ouderlijk huis, eerst op de weg rondstappen en hopen dat er veel verkeer zou langs komen. Welnu, dat viel bij Groen en Paars wat tegen. Alleen een luidruchtige brommer, twee fietsers en dat was het. Wel waren ze druk aan het schreeuwen en aan het voetballen (dat hoort zeker bij elkaar!?!?) op het sportveld. In de tuin staan twee grote cementen ganzen en dat was toch wel een reden voor Groen en Paars om deze beelden behoedzaam te gaan naderen. Daarna naar binnen en voor het eerst op bezoek in een ander huis. Ze gingen meteen op de struin en onderzochten de hele kamer. Toen ze moe werden, zijn we weer naar huis gereden, uit de auto gestapt en zo lopend aan het riempje als laatste socialiseeropdracht opnieuw een bezoekje aan de katten gebracht. Even opnieuw aan Joepie laten snuffelen. Vervolgens was het de beurt aan Blauw en Oranje. Die hadden ietsje minder kabaal in de auto dan Paars en Groen, maar piepten wel. Zij hadden meer geluk, want er kwamen maar liefst 2 fietsers, drie auto's en een wandelaarster met een hond voorbij. Voor de rest deden ze dezelfde indrukken op als Paars en Groen. Ook hier ging het wandelen aan het riempje al veel beter, dan zondag. Morgenmiddag opnieuw proberen. Waarschijnlijk heb ik morgenavond geen nieuwe post in de weblog, aangezien mijn grote vriend morgen jarig is en er veel visite over de vloer zal komen. Dus wordt het een knuffelavond voor de pups.

Paars en Groen bij de voordeur...

Paars en Groen in de voortuin...

Blauw en Oranje in de voortuin...

Blauw in de huiskamer...

Blauw op jacht naar de schoen onder het kastje...

Naar de dierenarts in de auto...

En dan was dan het moment aangebroken vandaag, dat de pups hun eerste prik moesten halen bij de dierenkliniek in Leeuwarden. Om 6 uur hadden we een afspraak en om een uur of kwart voor 6 moesten ze de halsbandjes om en gingen we in de auto, wat natuurlijk ook een nieuwe ervaring was. Ik ging bij ze achterin zitten. Ik vond ze erg stoer in de auto. en ze kropen gewoon over me heen, speelden met de riempjes, wilden de auto slopen van binnnen en gingen een partijtje stoeien. Ik vond ze over het algemeen vrij relaxed, op een enkel stressgaapje na. Bij de dierenkliniek aangekomen konden ze eerst even bezit nemen van de wachtkamer, want er was verder niemand. Dus de nestlappen en hun speelgoed over de vloer, voor vertrouwen en overal snuffelen en voordat we het wisten wilde ons viertal de benen nemen bij de toonbank langs naar achteren. Heb ik toch maar niet laten gebeuren. Toen in de spreekkamer. Alle hondjes zijn aan de beurt geweest in de volgorde zoals ze zijn geboren: Blauw, Groen, Paars en Oranje. Eerst werden ze uitgebreid onderzocht. Hier in de dierenkliniek wordt de algehele voedingstoestand gecontroleerd en dit was bij alle pupjes prima. De conditie van de huid en de vacht vond de dierenarts bij elk pupje fraai. De oren waren bij alle pups schoon en de ogen werden helder bevonden bij iedereen. Ook gold voor alle vier dat de neuzen schoon waren en dat zich in de mondholte een mooi schaargebitje bevond. Ze heeft natuurlijk ook naar de hartjes en de longen geluisterd en dat was allemaal goed. In de buikholte zijn geen afwijkingen bemerkt en bij de pootjes zijn er geen afwijkingen geconstateerd. Bij deze controle waren alle hondjes hetzelfde op 1 item na, namelijk de uitwendige geslachtsdelen. Alleen bij paars kon ze duidelijk 2 balletjes voelen. Bij Blauw, Groen en Oranje voelde ze zeker al 1 balletje, maar ook het tweede balletje dacht ze te voelen, maar schoot weer weg. Is een bekend verhaal en in de loop van de volgende weken zal het duidelijker zijn dat die is ingedaald, zo verzekerde de dierenarts mij, maar dat is ook mijn ervaring bij mijn twee vorige nestjes. Natuurlijk hebben ze hun enting ook gehad. Ondertussen lagen ze alle vier in de spreekkamer te slapen, want ze hadden al een hele tijd thuis gespeeld en ze lagen net een kwartiertje in Dromenland, toen ze naar de dierenkliniek moesten. Bauke twee en ik twee en terug in de auto, waar ze alle vier tegen mij aankropen en in slaap vielen. Ze hebben niets gemerkt van de terugreis. Thuis gekomen dacht ik dat ze meteen wel zouden gaan slapen, maar niets ervan. Ze hebben ontdekt dat je je als puppy onder de bank kan begeven en dat je daar heerlijk met je broers kunt spelen. Pas toen ze hun eten hadden gehad zochten ze zelf (dat doen ze de hele tijd......als ze moe worden of willen slapen, dan gaan ze voor het deurtje staan en willen in de puppykennel) de puppykennel op en heb ik ze erin getild en ze slapen nu (21.14 uur) nog!!! We hadden het fototoestel wel mee, maar Bauke had aan een verkeerd knopje gedraaid, die slimmerik, dus is de helft wazig. Pas toen Oranje aan de beurt was had ik het ontdekt, dus deze foto's zijn het beste gelukt!

In de spreekkamer...

Kennis maken met de dierenarts...

De buikholte voelen...

Tandjes kijken...

Oortjes bekijken...

De prik...

Balletjes voelen...

Luisteren naar de longen en het hart...

En wie klaar is slaapt maar weer verder...

Voor het eerst de grote weg op...

Vandaag was het weer een prachtige dag om buiten te zijn. De pups durven nu over het hele speelveld te gaan. Het was te verwachten en eindelijk was het dan zover. In navolging van oom Indy hebben de pups de sport van het graven ook ontdekt. De eerste minikuiltjes zijn ontstaan. Vanmiddag was het bovendien weer een knuffel en speelmiddag voor de pupjes en de grote honden. Ook heb ik vanavond de bench in de puppykennel gezet, zodat ze daar ook in kunnen gaan liggen. Ik heb hem op de plek gezet, waar de pupjes ook altijd liggen te slapen, maar ze gingen er nog niet in liggen, behalve Paarsje die op de weegschaal in slaap was gevallen en ik daarna in de bench had neergelegd. De reden dat Paarsje in slaap viel, was dat hij allemaal nieuwe indrukken had meegemaakt en nieuwe ervaringen had opgedaan. Hij had, evenals zijn andere broers een halsbandje om gekregen met een riempje eraan. En we zijn voor de eerste keer wezen "wandelen". Wandelen tussen aanhalingstekens, want verder dan zo'n 10 meter zijn we niet gekomen. Wat een vreemde capriolen zijn eruit gehaald. Achteruit lopen, over de kop buitelen, tegenspartelen, in de riem bijten, op je gatje blijven zitten, omvallen, hoge sprongetjes maken, in de riem van je broer bijten en nog veel meer circuscapriolen uithalen. De eerste ronde deed ik met Blauw en Oranje, de tweede ronde was met Groen en Paars. Groen en Paars zagen voor het eerst in hun leven een auto rijden, die ook nog stopte en er iemand uitstapte die ze enorm ging knuffelen.......Hee.......dat is best leuk zo'n automevrouw. Blauw en Oranje zagen voor het eerst iemand fietsen. Hierna zijn we even naar de katten geweest. Loeske deed anders niets dan blazen, dus daar maar niet in de buurt komen dachten ze. Ze bleven op gepaste afstand. Joepie heeft even aan de pups gesnuffeld en andersom. Daarna maar terug in de puppykennel weer voor het eerst vandaag, want de hele middag was het heerlijk buiten zijn, zodat ze alle indrukken in hun dromen kunnen verwerken. In de puppykennel vielen ze dus als een blok in slaap. Zo was het vandaag voor mij gemakkelijk wegen, want de gewichten moeten vandaag goed bepaald worden, omdat ik ze zo meteen nog ga ontwormen voor de 3e keer in hun leventje. Normaal is het zo dat als ze niet slaperig zijn, ze proberen om de weegschaal te ontvluchten of in het dekentje te bijten wat erop ligt, zodat de gewichten schommelen van hier tot Tokyo, dus ik erg veel geduld moet hebben tot de weegschaal het gewicht heeft bepaald.
Zie voor de foto's op de website: http://whitesmilingbeauty.nl/pupsvantuggerenaislynn.htm

Dinda de Drentsche Patrijshond op bezoek...

Vandaag hadden de pups het weer erg druk. Niet alleen met spelen en ontdekken, maar ook met de visite. Vanmorgen kwam er een vriendin op bezoek met Dinda, een Drentsche Patrijshond. Deze had zelf al drie keer een nestje gehad en was dus gewend aan pups. Nou........dat was me wat. De pups waren er in het begin van onder de indruk. Hun eerste ontmoeting met een dier wat geen Samojeed is. Dus eerst met zijn allen bij elkaar kruipen en deze vreemde verschijning eens observeren. Groentje had al gauw in de gaten dat deze verschijning ook hond heette en ging hem volgen en met hem mee. De anderen hadden wat langer tijd nodig om te wennen. Een kopje koffie aan het vrouwtje van Dinda geven deed wonderen, want na de koffie was het ijs gebroken tussen Dinda en de vier rakkers definitief gebroken. Daarna kwam er nog iemand met ze knuffelen, waar ik vroeger mee heb gekaatst en aan het einde van de middag, kwamen zoals elke week op zaterdag de drie buurjongetjes in de leeftijd van 11, 8 en 4 jaar. Geweldig om te zien hoe ze nu al op kinderen reageren. Ze hebben heerlijk gespeeld. Per ongeluk ging 1 van de jongetjes net op Oranje zijn pootje staan en Oranje hield het pootje een beetje zielig omhoog. Later was dit weer beter. Deed me herrinneren aan vroeger, toen Ayla een pupje was van een week of 10 en ik ook per ongeluk, tijdens het spelen, op haar pootje stond. Ze gilde toen moord en brand en ik dacht dat ik haar pootje minstens had verbrijzeld aan het kabaal te horen. Ze hield hem net zo omhoog als Oranje deed. Maar twee tellen later huppelde ze weer vrolijk verder. Wij zijn ook ooit eens bij de puppybemiddelaarster van de N.S.C. geweest. Die had een reu en die kwam zo nu en dan om een verbandje vragen. Als ze er dan een verbandje om had gedaan (wat totaal geen functie had overigens), was het later weer beter. Jaaaa, die Samojeden toch.
Wat wel echt was deze week, was dat Aislynn niet goed was. Afgelopen zondag vond ik haar, nadat ik was opgestaan helemaal in een rolletje en lag ze te rillen. Ook was haar temperatuur ietsje verhoogd, maar nog niet boven de 39 graden. Ze had vreselijke diarree, moest overgeven, wilde eerst niet eten en had totaal geen belangstelling meer voor de pups. Ze heeft de hele dag maar wat in huis gelegen. Dan is het heel erg fijn, dat Ayla als surrogaatmoeder wilde spelen. Die nam Aislynn haar taak meteen over. Voeding geven kon Ayla natuurlijk niet, maar dat deed ik dus weer. Ik was ze toch al aan het spenen. Alleen ging het nu heel erg snel. Toch voor de zekerheid de dierenarts gebeld en die sommeerde me om de pups niet meer te laten drinken. Okay, zo gezegd, maar is niet meer zo gedaan. De hele tijd moest ik dus Aislynn bij de pups wat weghouden afgelopen dagen, want die kleine rakkers zijn o zo snel op het moment en voordat je het weet hangen ze dan weer aan de tepels. Vervolgens kreeg Aislynn last van verschrikkelijk veel melkstuwing (omdat de pups niet meer dronken.............normaal bouw ik ietsje langzamer het voer af, waardoor de teef minder melk aanmaakt en de pups meer vast voedsel gaan eten.....zodat je geen problemen krijgt met de melkstuwing en alles vanzelf gaat), waardoor haar melkklierpakket keihard werd en de melk er uit knalde zo nu en dan als je er maar net aankwam. Dus toch nog maar een keertje gebeld en met masseren, koelen met ijsblokjes en het smeren van kamferspiritus op het melkklierpakket, zag ik na twee dagen eindelijk verlichting. Ook natuurlijk goed de temperatuur in de gaten houden, want zodra deze boven de 39 graden uitkomt is het meteen naar de dierenkliniek. Maar haar temperatuur bleef goed en ze toonde niet meer ziek, alleen er zat ontzettend veel druk op. Vandaag kon Aislynn voor het eerst weer bij de pups (nadat ik ze eerst eten had gegeven), zodat ze geen honger meer hadden en dus geen behoefte om te drinken hadden. En Aislynn wilde het ook niet meer natuurlijk. Maar vandaag kon ze Ayla en Anouk weer actief meehelpen met opvoeden. Het melkklierpakket is nu aan het opdrogen en het voelt slappig aan. Dus dit is goed.
Gelukkig. Ze begint weer wat de oude Aislynn te worden die ons zo lief is. En zo maak je elke keer dat je een nestje hebt weer wat nieuws mee.

Help........wat is dat voor creatuur?

Ze noemen me Dinda en ik ben een Drentsche Patrijshond

Paarsje, Oranjetje en Blauwtje geloven het eerst nog niet...

Groentje vertelt dat het goed is...

De andere drie broers zijn nog niet geheel overtuigd...

Maar na een tijdje begint hij toch wel interessant te worden...

Nou ja...we gaan maar verder waar we gebleven waren...

Bedankt lieve Dinda!!!

P.S. de oortjes van Blauwtje beginnen al een beetje omhoog te groeien. En verbeeld ik me dit of is dit met Oranjetje ook zo? Ze zijn er maar vroeg bij!!!

Op verkenning in de boerderij...

Vandaag zijn we eens even op verkenningstocht gegaan met zijn allen. Met zijn allen betekent Anouk, Cai, Igor, Mika en Nomad en ik. Ik had een riempje bij me, die ik over de grond sleepte en zo kon ik het spul supergemakkelijk meelokken. En wat vonden ze veel nieuwe dingen onderweg. De stofzuiger, de trap, de schoenen van Bauke, twee heksenbezems in het halletje, de w.c (ook even doorgetrokken natuurlijk), nieuwe speeltjes die we onderweg spontaan (nou ja.....spontaan.......die ik daar van tevoren had neergelegd) tegenkwamen. De pups vonden het geweldig en sprintten van de ene kamer na de andere kamer. Vooral de tochtrol in onze slaapkamer vonden ze het einde. Bij niemand een spoortje van terughoudendheid, omdat ze in nieuwe ruimtes kwamen. Dat vond ik wel opvallend. Echt frank en vrij. Heerlijk! Geen foto's vandaag gemaakt, maar de foto's hieronder waren nog van gisteren, toen ze van de ladder gebruik maakten om te spelen.

Nieuwe knuffel bij vier knuffels....

Vandaag kregen Cai, Mika, Nomad en Igor een nieuwe knuffel van de visite. Hier hebben ze meteen heel veel mee gespeeld. Het is zelfs hun slaapknuffel geworden (zie foto hierboven). Zodra je de pups een nieuw speeltje geeft, kunnen ze hier weer heel lang mee spelen en alle mogelijkheden alleen en samen ontdekken. Zo had ik een klein krukje met een doek erover geintroduceerd gisteravond. Het was echt vermakelijk om dit allemaal te observeren. Want wat kun je dan veel met een krukje doen zeg! En ze worden echt razendsnel. Verder heb ik geprobeerd om alle koppies erop te krijgen, om een indruk te geven, hoe ze er nu uitzien. Nu.....dat viel nog niet mee, want waar ze geluiden horen, daar draaiden ze ook hun koppie naar toe.

Blauwtje

Groentje

Paarsje

Oranjetje